برای دخترم

دخترم بازم اومدم که معذرت بخوام ازت،خیلی وقته که نتونستم بیامو خاطراتتو بنویسم،از روزایی که تند و

تند میگذرن و من هر روز دلتنگ دیروزت میشم،داری بزرگ میشی و من خوشحال از بزرگ شدنت ،از قدم به

قدم با من همراه شدنت ،بازی کردنت ،غذا خوردن و خوابیدنت ،خوشحال از لحظه به لحظه نفس کشیدن

کنار تو،اما درکنار همه این خوشحالیها نگرانم،مثل هر مادر دیگه ای ،نگران از روزها و ماهها و سالهای

بعد....آخه مامانی زندگی پشت همه این ظاهر آسونش خیلی سخته ،خیلی بالا و پایین داره،خیلی

جداییها و دوریها داره.....

عزیز دلم اینو بدون که منو بابایی تا آخرش ثانیه به ثانیه و قدم به قدم همراهتیم ....

عشق مامان،تو همه چیز منی ،همین که میدونم تو این دنیای به این بزرگی تنها چیزی رو که میتونم به

جرات  و با صراحت بگم مال منه.....تویی نفسم....پس قدر خودتو لحظاتتو بدون....نذار که بعدها حسرت

روزهای گذشتتو بخوری،واسه خودت و حقت بجنگ...واسه رسیدن به خواسته هات تلاش کن....هر چقدر

هم که سخت باشن....ما کنارتیم....تا هر جا که بخوای....

دوستت دارم....یکی یدونه مامان