کلامی با دخترم

دوست دارم رونیکای من

روزا دارن میگذرن و تو بزرگتر میشی و من هم خوشحال از بزرگ شدنت اما میترسم.ترس از اینکه این

دوران کودکی تو بگذرن و من در حق تو کوتاهی کرده باشم!!

" کوتاهی تو لحظه هایی که تو نمیتونستی حرفتو با اون زبون کوچولوت بهم بگی فقط با گریه 

میتونستی بهم بفهمونی و من بازم متوجه نمیشدم که چی میگی "

" کوتاهی تو لحظه هایی که به من و آغوشم نیاز داشتی و من سرم یجای دیگه ای گرم بود "

" کوتاهی تو لحظه هایی که دوست داشتی بشینم کنارتو باهم بازی کنیم و بازم من کار...... "

" لحظه هایی که نا خواسته یا از روی ناراحتی و شایدم خستگی یه کوچولو دعوات میکردم "

دخترم،همه چیز من،با وجود تو مادر شدنو حس کردم،مسئولیت شیرین و در کنار همه شیرینی هاش  

سخت.....!!

با تو فهمیدم که هیچ حسی به زیبایی حس مادر شدن نیست و هیچ عشقی هم فراتر از عشق یه

مادر به فرزندش نمیتونه باشه

رونیکای مامان............ازت میخوام که اگه میشه بعد ها منو بخاطر همه اون کوتاهی ها

ببخشی